Van 2011 t/m 2014 heb ik kwantitatief onderzoek gedaan in het Erasmus MC en vijf andere ziekenhuizen naar de effectiviteit en doelmatigheid van een communicatietraining voor medisch specialisten gericht op patiënten met Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten (SOLK). In 2015 zijn de resultaten van dit onderzoek gepubliceerd in artikelen en een proefschrift. Daarnaast heb ik meegeschreven aan het Handboek Psychiatrie in het Ziekenhuis (De Tijdstroom, 2018), het Handboek Behandeling van Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten (Lannoo, 2017), en het boek Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten in de reeks Praktische Huisartsgeneeskunde (Bohn, Stafleu, van Loghum, 2017), over communicatie en beleid bij SOLK. Zie ook https://www.erasmusmc.nl/nl-nl/onderwijs/onderwijsaanbod/solk. Het blijkt dat getrainde specialisten effectiever communiceren met SOLK patiënten dan ongetrainde artsen. Deelnemers waarderen de praktische toepasbaarheid van de training. Op 30 september 2015 ben ik op dit onderwerp gepromoveerd in het Erasmus MC.

 

 

 Voor 30-50% van de lichamelijke klachten, die patiënten presenteren in de huisartsenpraktijk kan geen medische verklaring gegeven worden. In ziekenhuizen ligt dit percentage zelfs nog iets hoger. Alhoewel de meeste van deze klachten binnen een aantal weken of maanden weer verdwijnen, houdt 20-30% van deze onverklaarde klachten langer dan één jaar aan. Veel patiënten met langdurige SOLK voelen zich niet serieus genomen door hun dokter, terwijl artsen zich vaak tekort voelen schieten in hun medisch handelen en/of de klachten niet kunnen aanvaarden als reëel (omdat er geen medische verklaring voor is).

 

Goede arts-patiëntcommunicatie is dé sleutel tot doelmatige medische zorg voor patiënten met SOLK. Effectieve consultvoering bij deze patiëntengroep leidt tot preventie van somatoforme stoornissen, verbetering van welzijn van patiënten en kostenbesparing door het voorkomen van overbodig medisch specialistisch ingrijpen. Een training consultvaardigheden voor specialisten, toegespitst op deze omvangrijke patiëntengroep, kan de kwaliteit van zorg verbeteren.